El Juzgado de Lo Social número 4 de Donostia ha condenado a Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles (CAF) al pago de 34.936,84 euros en concepto de indemnización por el fallecimiento de José Antonio Arantzegi Arregi debido a un mesotelioma al haber estado en contacto con el amianto durante su vida laboral.

Arantzegi Arregi trabajó en CAF en dos períodos entre 1967 y 1969 y desde 1977 a noviembre de 2008. En ese plazo intermedio trabajó para una constructora. Sin embargo, la sentencia confirma que mientras estuvo en la compañía de ferrocarriles «trabajó en la sección de soldador y de montador».

En la primera tarea «forraba -junto a otros trabajadores- tuberías, paredes y techos, forro en el que se empleaba el amianto como material aislante e ignífugo, y en ocasiones -según consta en la sentencia a la que ha tenido acceso GARA- se realizaban tareas de restauración de unidades de tren antiguos, o eliminación de las mismas, en las que se retiraba el material aislante, es decir amianto».

En julio de 2008, acudió a los servicios de urgencia de Osakidetza «aquejado de un problema respiratorio» y fue en ese momento cuando le diagnosticaron «un mesotelioma pleural maligno en el hemitórax derecho». Cuatro meses después falleció, puesto que este tipo de cáncer actúa con rapidez.

Abenduak 3 euskararen egunean Andoni Egañaren hitzaldiaz gozatzeko aukera izan genuen CAFen. Ordu eta erdi pasatxo iraun zuen saioa izan zen eta bertan izandakoaren laburpentxo bat jartzen dizuegu.

ELAk eta LABek Osalanen zuten parte hartzea etetea erabaki dute, honako arrazoiak direla eta:

1. Eusko Jaurlaritzak batertu egin du lan-osasunaren arloan zinezko politikarik egiteko aukera. Laneko istripu eta gaixotasunen benetako zergatiei, hots, enplegu- eta lan-baldintzei, ez die ekin nahi, horrela patronalaren interesen aurka jo beharko bailuke (prekarietatea, kontrolik gabeko azpikontratazioa eta arau bihurtutako aldi baterako enplegua borrokatuz). Ondorioz, erakundeek ez dute aintzat hartzen gai honetan gertatzen diren arauhausteak behatu, kontrolatu eta zigortzeko betebeharra: ez Lan agintzaritzak, ez Lan-ikuskaritzak, ezta Osalanek ere.
2. Osalan erakunde burokratizatu eta ezgauza bihurtu da; soilik patronalaren esanetara dago, eta bere egitekoak betetzeko adina bitartekorik ez dauka. 2010ean bere aurrekontua aurreko urtearekiko %43 jaitsiko da. Murrizketa eskandaluzkoa da, berez aurrekontua barregarria baitzen, BPGaren %0,02ra ere iristen ez zelarik. Politikarik ez, eta ezertarako balio ez duen propagandaz estali nahi dute gabezia.
3. Osalango Kontseilu Nagusia antzezpen formal hutsa da (organo honek besteak beste erakundearen urteko aurrekontuak onartzen ditu). Batzordean ematen den informazioa ez da nahikoa, ez osoa, eta zenbait punturen inguruko datuak ezkutatzen dira (ikuskaritzari, arauhauste-aktei edota zigorren zenbatekoari buruzkoak...). Bilerak gero eta okerrago joan dira; gehiengo sindikalak egindako galdera eta eskariak erantzunik gabe geratu dira.
   Read More »

JAURLARITZAK OSALANGO AURREKONTUA %43 MURRIZTUKO DU

Gaur Osalango Batzorde Orokorra bildu da, eta berriro geratu da agerian Jaurlaritza honek laneko segurtasun eta osasunari dagokionez egiten duen kudeaketa ezin okerragoa. Argi geratu da baita ere Jaurlaritzak CCOO eta UGTren lagunatza daukala nahi duen guztirako.

ELA eta LABek bereziki bi puntu nabarmendu nahi ditugu.

1. Jaurlaritzak Osalanen aurrekontu erreala %43 murriztuko du 2009 ekitaldiarekiko. Hasieran onartu zen aurrekontuaren arabera %8,6ko jaitsiera aurreikusita bazegoen ere, gaurko bileran gobernuak murrizketa berriak jakinarazi ditu, 4,5 milioitik gorakoak izan daitezkenak. Honek suposatuko du azkenean aurrekontua 2009koa baino %43 txikiagoa izango dela.
   
   Honek adierazten du Jaurlaritza honek laneko segurtasun eta osasunarekiko duen interes eskasa. Nola ekingo zaie 2010erako helburuei baliabideak hainbeste murriztuta? Osalan edukiz husteko beste urrats bat izan da hau.
   Read More »

Ostiralean Osalanen Batzorde Orokorra bildu zen. Gai-ordenean bi puntu bozkatu behar ziren: 2009ko jardueren memoria eta 2010rako Kudeaketa-Plana. ELAk eta LABek kontrako botoa eman genuen bietan.

Enpresetako lan-segurtasun eta -osasunaren egoera kezkatzekoa da oraindik. Segurtasun neurrien gabezia eta Laneko Arriskuen Prebentziorako Legea saihestea errealitatea dira. Egun langile okupatu kopurua txikiagoa den arren, iazko istripu eta gaixotasunen datuek hori frogatzen dute.

Osalanek plazaratu duen 2009ko memoriari buruz, esan beharra dago iaz erakunde horrek egindakoa eta lortu diren emaitzak eskasak izan direla. Ez dira aurreikusitako ekintza guztiak burutu, batzuk oraindik zirriborro besterik ez dira, eta gainontzekoetan aurreko urteetako errepikapena izan da nagusi. Orainarte moduan, aurkeztutako emaitzek porrot nabarmena islatzen dute: prestakuntza langile gutxiagok jaso dute; ikuskaritza eta kontrola ez da eragingarria, eta bere emaitzak ez dira ezagunak; eta laneko gaixotasunak ez dira detektatzen, ezta kudeatzen ere.

Apirilak 28 lan osasunaren nazioarteko eguna errebindikatuz, CAF-Beasaingo “Amiantorenei” monolitoaren aurrean omenaldi bilkura burutu dugu. Bertan: CAFeko komiteko Prebentzio Delegatuok, Gipuzkoako ASVIAMIE(asociacion de victimas amianto de Euskadi) elkarteko kideak eta CAFen duela 15 egun hildako azken langilearen alabak (Oihana Benitok) hartu dugu parte. CAF Beasainen jada “ofizialki” 18 langile hil dira amiantoaren eraginez. Ekitaldi honekin zabaldu nahi izan den mezua …

Apirilak 28 “lan osasunaren nazioarteko eguna” aitzaki hartuta, CAFeko Prebentzio Ordezkariok, batzar lokalizatuak burutu genituen enpresa guzian lan taldeak dauden tailerretan. Batzar hauen helburua 2008an martxan jarri ziren lan-talde hauen aurkezpena egitea zen. Batzar hauetan, tailerrean jorratutako gaiak eta pendiente zeuden gaiak aipatu ziren eta langileei hitza eman zitzaien beren iritzia agertzeko. Egituratako tailerrean langileek egin zuten balantzea ezkorra izan …

CAFerako berdintasun plana (legez beharrezkoa) diseinatzeko lehen aldiz 2009. urtean bildu ginen Batzordea eta Zuzendaritza.

Gai berria zen guretzat, eta ez genuen hura berme osoz diseinatzeko beharrezko esperientziarik. Plan horrek egoeraren inguruko diagnostikoa egin ostean hartutako neurrien multzo ordenatua zehaztu behar du. Horren helburua enpresan gizon eta emakumeen arteko tratu eta aukera berdintasuna lortzea eta sexuak eragindako bereizkeria desagerraraztea da.

Zehaztutako helburuak erdietsi ahal izateko, berdintasun planek, besteak beste, hauek bil ditzakete: enplegura sartzeko gaiak, sailkapen profesionala, promozioa eta prestakuntza, ordainsariak, laneko bizitza eta bizitza pertsonala bateratzea, eta sexu jazarpena eta sexuaren ondoriozko jazarpena prebenitzea.

Berdintasuneko plana diseinatzeko lehen urratsa diagnostikoa prestatzea izaten da; horixe da, hain zuzen ere, neurri onak diseinatu eta gero ezarri ahal izateko oinarria. Horretarako, Batzordeko kideok berdintasun arloan esperientzia zuen teknikari bat kontratatzeko Enpresa konbentzitzen saiatu ginen. Enpresak horri uko egin zion; hori dela eta, kontratazioa Batzordean egin behar izan genuen diagnostikoa egiteko fasean aholkularitza eskain ziezagun.